Liza Chloë van Duyn

Art director Liza Chloë van Duyn kreeg stijl met de paplepel ingegoten en is altijd op zoek naar bijzondere ontwerpen met een verhaal. Ze vertelt over haar liefde voor de Italiaanse keuken, het vermijden van trends en hoe ze per toeval een van de eerste influencers werd.

Stijl is een belangrijk deel van je werk en leven. Heeft jouw gevoel daarvoor er altijd al ingezeten?
“Mijn moeder is wel de aanstichter van mijn stijlbeeld en mijn visie op stijl. Ze is zeventig en ze kleed zich nog steeds hartstikke goed. Altijd anders dan de rest, zeker in het dorp waar ze woont. Dat zat er van jongs af aan wel in. Ik ben dus opgegroeid met een moeder die me vanaf jongs af aan op mijn best aankleedde, en ik ben eigenlijk altijd al bezig geweest met ‘mooie dingen’. Mijn ouders verzamelen kunst en bijzondere interieurstukken. Dat heb ik van ze overgenomen. Ik ben daarom altijd op zoek naar dingen die mooi en bijzonder zijn, maar ook een verhaal hebben.”

Hoe ben je je vak ingerold?
“Ik heb fashion & branding gestudeerd aan het Amsterdam Fashion Insitute, een creatieve marketingstudie waar ik eigenlijk alles heb geleerd wat ik nu doe. Later heb ik daar een master design en management in Parijs aan vastgeplakt. Na mijn studie ben ik art director geweest bij Marie-Stella Maris, en heb ik een tijd creative agencies gewerkt. Sinds een jaar ben ik voor mezelf begonnen, omdat ik vond dat ik mijn skills als art director goed kon combineren met mijn kennis van de influencerwereld. Ik weet veel van social media vergeleken met anderen. Die skills combineer ik nu eigenlijk om lifestyle- en modemerken te adviseren. Vooral op visueel gebied.”

En je bent ook nog eens ‘influencer’. Hoe wordt je dat eigenlijk?
“Bij mij is het echt per ongeluk gegaan, ik wilde helemaal geen influencer worden. Het ging eigenlijk zo: toen ik studeerde zat mijn computer eens vol. Er was toen nog geen iCloud of zo, dus ben mijn foto’s op internet gaan zetten om ruimte te besparen. 

Zonder dat ik het doorhad kreeg ik abonnees op die site en begonnen mensen reacties achter te laten. Die site was echt een dagboek van mijn leven. Toen ik in Parijs woonde deelde ik elke dag foto’s en een verhaal over hoe het was om in mijn eentje in de stad te wonen. Foto’s van Parijs, mij en mijn kleding. Eigenlijk is het gewoon een beetje uit de hand gelopen.”

Over kleding gesproken: hoe zou jij je stijl omschrijven?
“Ik vind een klassieke look heel tof, maar hou ook van streetwear dus die twee mix ik. Waar ik naar op zoek ga? Ik vind het het leukst als ik iets vind waar niet de hele stad mee loopt, eigenlijk. Het moet een mooi stuk zijn, kwalitatief goed zijn, lang mee kunnen en niet geheel onbelangrijk: het moet lekker zitten. Ik ben niet iemand die veel koopt of op trends meebeweegt; ik koop liever een mooi stuk waar ik lang mee doe.”

Heb je een inspirator?
“Nee, niet specifiek. Er is eigenlijk niemand wiens stijl ik een-op-een heel tof vind; ik pluk mijn inspiratie overal vandaan. Op Instagram zie ik heel veel tof geklede meiden, op straat zie ik allerlei mooie stijlen voorbij komen of ik kom bepaalde stukken in de winkel tegen. In principe gooi je al die ingrediënten in een blender en kom je zo tot je eigen smaak. Ik denk lang na over wat ik wil hebben, en ik zie vaak twintig versies van een bepaald stuk voordat ik iets koop.”

Kom je vaak in Italië?
“Ik ben er vaak geweest, ja. En ik haal het vaak in huis. Als het kon zou ik zeven dagen in de week pasta eten, haha. De Italiaanse keuken is echt mijn favoriet en de sfeer is daar gewoon zó goed. Ik spreek de taal niet en ik weet niet of de mensen daar oprecht gelukkig zijn, maar het leven lijkt er een stuk simpeler te zijn. De kwaliteit van het leven ligt er volgens mij heel hoog. Ik denk dat Italianen de basis van het leven meer omarmen. In Nederland zijn we een stuk onrustiger, zeker in de stad. We willen en gaan overal naartoe, maar in Italië hoef je het land niet uit om op vakantie te gaan. Er is meer rust en je kunt er een stapje terug nemen. Ik probeer dat zelf ook te doen. Als je voor jezelf werkt is het soms moeilijk om af te schakelen, maar ik eet vrijwel altijd thuis en ik en mijn vriend koken graag. Ik denk dat het heel belangrijk is om bij de basis te blijven.”

Wat is je band met Peroni?
“Mijn vader is groot fan en als hij een bier in huis haalt of een pilsje bestelt in het café is hij daar heel specifiek in. Dat heb ik wel van hem overgenomen, zeker op bloedhete dag gaat er niks boven een koude Peroni.”

Fotografie: Ilsoo van Dijk
Locatie:Il Pecorino, Amsterdam
Kan je geen genoeg krijgen van de Portrait serie?
Kijk hier voor het totale overzicht en laat je inspireren door echte verhalen van mensen met een voorliefde voor Italië, passie voor lekker eten, fashion, design en de goede dingen van het leven!